Je houdt van je kind. Dat staat buiten kijf.
Maar als je eerlijk bent… vind je je puber op dit moment niet leuk.
De toon, de blik, het gesnuif, het eindeloze “laat me met rust” — het maakt iets in je los wat je zelf niet begrijpt.
En daarna komt meteen de schaamte: wat voor ouder denkt dit nou?
Herkenning: van knuffelkind naar tegenpool
Weet je nog, dat kleine mensje dat aan je hing?
Nu rolt diezelfde persoon met zijn ogen als jij iets zegt.
Je mist het gevoel van nabijheid, van vanzelfsprekend samen.
En elke poging tot gezelligheid eindigt in zuchten, snauwen of stilte.
Je voelt je tekortschieten.
Je wilt het goed doen, maar alles wat je zegt lijkt verkeerd te vallen.
En dus denk je wat je nooit hardop zou durven zeggen:
“Ik vind mijn puber niet leuk.”
Lees ook: waarom je puber jou soms écht niet leuk vindt – en dat oké is.
Inzicht: het taboe op negatieve gevoelens
(C – Controler)
We leren dat liefde gelijkstaat aan leuk vinden.
Maar opvoeden is geen verliefdheid.
Je kunt van iemand houden en hem tegelijk verschrikkelijk irritant vinden.
Pas als je dat durft toe te geven, kun je iets veranderen.
(P – Promotor)
Stel je voor: je dochter komt thuis, gooit haar tas in de hoek en zegt:
“Jij begrijpt er toch niks van.”
Je voelt het steken.
Niet omdat ze ongelijk heeft, maar omdat ze vroeger juist alles met je deelde.
En dat contrast doet pijn.
(S & A – Supporter & Analyzer)
Wat hier gebeurt, is losmaking.
Pubers duwen afstand om zichzelf te ontdekken.
Hun hersenen zitten in verbouwing: emoties op turbo, empathie op pauze.
Wat voor jou voelt als afwijzing, is vaak een zoektocht naar autonomie.
Toch raakt het jou omdat het jouw oude stukken triggert — controle, afwijzing, onzekerheid.
Je puber is niet het probleem; hij drukt op jouw onbewuste knoppen.
Quick win: lucht geven aan wat je niet leuk vindt
Schrijf drie zinnen op waarin je eerlijk benoemt wat je voelt.
Bijvoorbeeld:
- “Ik word gek van zijn toon.”
- “Ik mis mijn kind van vroeger.”
- “Ik voel me buitengesloten in mijn eigen huis.”
Je hoeft het niet te delen — het mag alleen bestaan.
Want zodra gevoelens ruimte krijgen, hoeven ze niet meer te ontploffen.
Meer praktische inzichten?
Lees hoe je weer contact krijgt met je puber die je negeert.
Conclusie: liefde is niet hetzelfde als leuk vinden
Dat je je puber even niet leuk vindt, zegt niets over je liefde.
Het zegt dat je geraakt bent, dat je aan het loslaten bent,
en dat je opnieuw moet leren kennen wie hij aan het worden is.
Schaamte hoort daar niet bij.
Eerlijkheid wel.
Want echte verbinding begint waar de schone schijn ophoudt.
Lees deel 2 van de serie:
Waarom je puber jou niet leuk vindt – en dat oké is
Ontdek waarom afstand soms een teken van groei is.
Download ons gratis e-boek: Verbinden met je Puber
Lees ook in Psychologie.nl: Het verdriet van de puberouder