Je probeert met hem te praten, maar hij hoort je niet.
Letterlijk niet — want er zitten AirPods in.
Welkom bij het ultieme frustratiemoment van schermtijd met je puber: jij wil contact, hij wil rust.
En toch is dit precies waar de echte verbinding kan beginnen — als je weet hoe.
Herkenning: praten tegen een muur met oortjes in
Je staat in de keuken.
“Eten!” roep je. Geen reactie.
Je loopt naar de woonkamer — hij zit daar, lachend om iets op z’n scherm.
De dopjes stevig in z’n oren.
Je zegt iets harder:
“HALLO!”
Hij schrikt, trekt één oortje uit en zegt: “Wát nou?!”
Je voelt irritatie, verdriet en onmacht tegelijk.
Hoe bereik je iemand die afgesloten lijkt van de wereld?
Lees ook deel 2 over grenzen stellen bij schermtijd.
Inzicht: schermtijd puber en de illusie van afwezigheid
(C – Controler)
Wat je ziet, lijkt onverschilligheid.
Maar onder dat schermgedrag schuilt vaak iets anders: overprikkeling.
Pubers gebruiken hun telefoon of oortjes niet alleen voor plezier, maar ook als bescherming tegen alles wat te veel is.
Hoe harder jij probeert door te dringen, hoe meer hij zich afsluit.
Niet omdat hij je haat, maar omdat hij zichzelf probeert te reguleren.
(P – Promotor)
Stel je dit moment voor:
Je puber zit in zijn kamer met muziek op.
In plaats van te roepen of boos te worden, klop je op de deur, wacht even, en zegt rustig:
“Ik zie dat je even wilt chillen. Fijn dat je tijd voor jezelf neemt. Eet je over tien minuten mee?”
Geen strijd, geen sarcasme.
Alleen erkenning.
En juist daardoor komt hij wél naar beneden.
(S & A – Supporter & Analyzer)
Als ouder denk je vaak dat invloed ontstaat door woorden.
Maar bij schermtijd met je puber gaat het om energie en aanwezigheid.
Probeer dit eens drie dagen lang:
- Luister actief – stel één open vraag per dag zonder oordeel.
- Laat stilte toe – hij hoeft niet meteen te reageren.
- Wees consequent beschikbaar – niet pushen, wel aanwezig.
Zo herstel je de verbinding stap voor stap.
Wetenschappelijk onderzoek (zie Trimbos – Schermtijd en jongeren) laat zien dat jongeren beter reageren op voorspelbare, kalme interacties dan op herhaalde correcties.
Quick Win: het ‘één-oortje-contact’
De volgende keer dat hij met AirPods in zit, zeg dan niet:
“Haal die dingen uit je oren!”
Zeg:
“Doe één oortje uit, dan hoor je me — en hou je de ander voor de muziek.”
Dat kleine gebaar zegt: ik wil contact, maar ik respecteer jouw ruimte.
En dat maakt alle verschil.
Conclusie: verbinding boven controle
Schermtijd is geen vijand.
Het is een spiegel die laat zien hoe we omgaan met aandacht, grenzen en rust.
Wanneer jij leert om contact te maken zonder strijd, wordt zijn scherm geen muur meer — maar een brug.
Dus ja, ook met AirPods in kun je hem bereiken.
Niet door harder te praten, maar door zachter aanwezig te zijn.
Het eerste deel uit deze serie:
het-scherm-is-niet-het-probleem-jij-wel-een-beetje
Het tweede deel uit deze serie:
Wil je meer tools om beter te communiceren met je puber?
Download ons gratis e-book ‘Verbinden met je Puber’
Ontdek de online training Puberproof Basics – praktische stappen om minder strijd en meer verbinding te krijgen.