Je merkt het aan alles:
de toon, de blik, de afstand.
Je puber lijkt jou gewoon niet meer leuk te vinden.
En ergens tussen de zuchten en de dichtslaande deuren vraag je je af: wanneer ben ik veranderd van veilige haven in irritatiefactor?
Spoiler: dit hoort erbij.
En dat is goed nieuws.
Herkenning: de rol die je niet hebt gekozen
Vroeger was je zijn held, zijn voorbeeld, zijn vraagbaak.
Nu ben je vooral degene die “zeurt”, “altijd wat wil” en “nooit iets begrijpt”.
Je probeert rustig te blijven, maar voelt hoe het schuurt.
“Waarom doet hij zo onaardig?”
“Wat heb ik fout gedaan?”
Het antwoord is: niets.
Je puber doet wat hij moet doen — zich losmaken.
En dat voelt voor jou als verlies.
Lees ook deel 1: ik vind mijn puber niet leuk – en ik schaam me ervoor.
Inzicht: afstand is geen afwijzing
(C – Controler)
Pubers moeten leren zichzelf te zijn zonder jou.
Dat proces begint met afstand nemen — letterlijk en emotioneel.
Voor jou voelt dat als afwijzing, maar voor hem is het oefenen in zelfstandigheid.
Hij moet jou minder leuk vinden om zichzelf te durven worden.
(P – Promotor)
Stel je voor:
Je dochter komt thuis, gooit haar tas neer en snauwt:
“Bemoei je er niet mee, mam.”
Auw.
Maar let op wat er onder zit: ze probeert grenzen te voelen, identiteit te bouwen.
Ze test niet alleen wat jij doet, maar ook wat zij aankan.
Hoe feller de puber, hoe groter de zoektocht.
(S & A – Supporter & Analyzer)
In de hersenen van pubers verandert van alles.
Hun emotiecentrum groeit sneller dan het deel dat remt en nuance aanbrengt.
Ze ervaren gevoelens intenser, maar missen nog de vaardigheden om die goed te uiten.
Dus als hij kortaf of bot doet, is dat vaak een combinatie van overprikkeling, schaamte en onzekerheid.
Het is niet dat hij je niet waardeert — hij kan het alleen even niet laten zien.
Quick win: geef ruimte zonder los te laten
Probeer de komende dagen dit:
Wanneer je puber kortaf is, adem één keer diep in en zeg:
“Oké, ik hoor je. Als je straks wilt praten, ik ben er.”
Meer niet.
Geen preek, geen tegenaanval.
Je laat zien dat jij de stabiele factor blijft, ook als hij wankelt.
Dat is precies wat hem leert dat jij veilig bent — zelfs als hij afstand neemt.
Lees ook: hoe je weer contact krijgt met je puber die je negeert.
Conclusie: loslaten is liefde in actie
Jouw taak is niet om leuk gevonden te worden.
Jouw taak is om betrouwbaar te blijven.
Want achter dat rollende oog zit iemand die je nodig heeft,
ook al doet hij alsof van niet.
Vertrouw erop dat de band niet verdwijnt —
hij verandert alleen van vorm.
> Lees deel 3 van deze serie:
Hoe je weer contact krijgt met je puber die je negeert
Ontdek hoe je de afstand kleiner maakt zonder hem te verstikken.
Lees ook: Gaat het goed met mijn puber? | Nederlands Jeugdinstituut