📅 maandag, 15 september, 2025
Categorieën: Balans Mens/Ouder, Communicatievaardigheden, Persoonlijke Ontwikkeling, Zelfvertrouwen
Écht aanwezig bij je puber
Je zit naast je puber op de bank met je telefoon in je hand en gedachten bij de boodschappen of dat ene mailtje. Je kind zegt iets en je knikt automatisch. Een uur later weet je niet meer wat er gezegd is.
Herkenbaar? Dat is het verschil tussen fysiek aanwezig zijn en emotioneel aanwezig bij je puber. En je puber voelt dat verschil feilloos.
Het pijnlijke: je kind kan niet bij je terecht als jij zelf niet thuis bent in je hoofd en hart. In dezelfde ruimte zijn is niet genoeg. Zonder aandacht voelt het leeg.
Fysiek aanwezig, emotioneel afwezig
Veel ouders herkennen dit:
- “Ik ben de hele dag thuis, maar mijn kind trekt zich terug.”
- “Ze vertellen me niks, terwijl ik er altijd ben.”
- “Hij komt alleen met kleine dingen, nooit met wat écht speelt.”
- “We zitten samen op de bank, maar het voelt alsof we in twee werelden leven.”
De vraag is niet: ben je er fysiek? Maar: ben je emotioneel aanwezig bij je puber?
Wat aanwezig zijn echt betekent
Aanwezig zijn betekent méér dan samen in de kamer zitten. Pubers voelen haarfijn wanneer jij wordt opgeslokt door stress, telefoon of piekergedachten. Voor hen voelt dat als: ik kan nu niet terecht.
Verbinding is emotioneel, niet fysiek.
Stel je voor: jij vertelt iets aan iemand die blijft scrollen. Hoe voelt dat? Precies dat ervaart je puber ook.
Waarom dit cruciaal is in de puberteit
De puberteit is een fase van losmaken, grenzen zoeken en identiteit testen. Maar dat betekent niet dat je puber jou minder nodig heeft. Integendeel.
Juist in deze chaos zoeken ze een veilige basis. Niet jouw adviezen, maar je luisterend oor. Niet jouw oplossingen, maar je aanwezigheid.
Als jij niet emotioneel aanwezig bent bij je puber, dan kan je kind dat vertalen naar: mijn gevoelens zijn niet welkom.
Gevolgen:
- Meer afstand nemen
- Minder delen
- Emoties inslikken
- Bevestiging zoeken op social media of bij vrienden
Quick wins: 5 praktische stappen
- Maak korte momenten groots – vijf minuten écht luisteren is vaak genoeg.
- Leg je scherm neer – telefoon weg = signaal: ik kies voor jou.
- Check jezelf – ben ik beschikbaar of met mijn hoofd elders? Zeg eerlijk wat er speelt.
- Reageer met aanwezigheid – stel vragen in plaats van “hmhm”.
- Wees thuis in jezelf – hoe beter jij je gevoelens kent, hoe veiliger je puber zich voelt.
Extra praktische tips
- Creëer rituelen – thee na school, samen wandelen, check-in bij eten.
- Gebruik micro-momenten – oogcontact, knipoog, hand op schouder.
- Durf stil te zijn – luisteren zonder adviezen kan genoeg zijn.
- Herstel – “Ik was er net niet bij, wil je het opnieuw vertellen?”
Het verschil dat dit maakt
Stel je voor: je puber komt boos binnen. Je legt je telefoon weg en zegt: “Ik zie dat je baalt. Wil je erover praten of chillen?”
Dat moment is goud. Niet omdat je het probleem oplost, maar omdat je er echt bent.
Kinderen leren dan: ik mag er zijn, ook met mijn chaos.
- Een moeder ontdekte dat haar zoon pas begon te praten toen zij tijdens het eten de laptop dichtliet.
- Een vader merkte dat zijn dochter opener werd toen hij zijn telefoon weglegde.
- Een ouder die eerlijker werd over eigen gevoelens zag dat haar dochter meer durfde te delen.
Conclusie
Fysiek aanwezig zijn is niet genoeg. Je puber heeft jouw emotionele aanwezigheid nodig. Dat hoeft niet perfect te zijn: intentie en eerlijkheid zijn genoeg.
Vraag jezelf af: ben ik thuis in mezelf? Alleen dan kan je puber écht bij jou thuiskomen.
Oefenen? Lees ons e-book Verbinden met je puber (€9,99) of volg Puberproof Basics (DIY, €149).